Eerste indrukken met minder soepele start
Blijf op de hoogte en volg Iris
04 November 2014 | Nepal, Bhaktapur
De ochtend ontbijten we samen met Krishna op het dakterras van het guesthouse. Vanuit daar heb je een prachtig uitzicht over Bhaktapur en zie je de Himalaya gebergte al een beetje liggen. We krijgen een korte uitleg over wat we gedurende de 2 introdagen gaan doen. Deze eerste dag gaat zijn neefje ons een toer door Kathmandu geven. We gaan met de lokale bus van Bhakapur naar Kathmandu. Kiran (het neefje) weet veel over tradities, het geloof en het leven in Nepal te vertellen. Maar doordat het zoveel was ben ik het grootste deel alweer vergeten. Als we door Kathmandu lopen moet ik heel erg wennen ook de drukte op straat. In elke straat lopen veel mensen kriskras door elkaar. Er racen overal scooters voorbij en alle auto’s toeteren voortdurend. Door alle drukte en vele informatie is het lopen door Kathmandu erg vermoeiend en kan ik nog niet echt genieten van het leven in Nepal. Op een gegeven moment begint Kiran, Dorith al van alles te vertellen zonder dat ik binnen gehoor afstand ben. Maar soms vind ik het niet eens is zo erg het gaat er toch allemaal niet meer in. Na een lange wandeling en lunch in Kathmandu nemen we de bus richting Bhaktapur weer. In het guesthouse aangekomen hebben we even de tijd om ons op te frissen. Eind middag krijgen we namelijk nog een kleine spoedcursus Nepalees. Het is onwijs leuk om de Nepaleese taal te leren. Ik vraag me alleen wel af of ik het ook allemaal daadwerkelijk ga toepassen. Na het lesje Nepalees gaan we met een klein groepje Napas eten. Dat is een soort tapas maar dan specifiek van Nepaleese gerechten.
Na het ontbijt zien we Krishna in het guesthouse. Hij verteld ons een klein beetje over de school waar Dorith gaat werken en dat ik ingepland sta op daycare. Maar aangezien mijn achtergrond “fysiotherapie” is moet ik morgen maar kijken wat ik precies wil gaan doen. Dan komt Kiran ons daar ophalen voor een rondleiding door Bhaktapur. Hij verteld weer heel veel over van alles en nog wat maar omdat ik hele erge buikpijn heb komt het allemaal niet zo binnen. Maar gelukkig praat hij voornamelijk tegen Dorith waardoor het niet zo opvalt dat ik niet echt luister. Bhaktapur is een rustigere stad vol met tempels en vele huizen zijn versier met bewerkt hout. In het begin vond ik Nepal vooral heel arm en primitief ogen maar zo langzamer hand begin ik echt de schoonheid van het land te zien. Ik neem alles ook op mijn dode gemakje in me op, terwijl ik achter Dorith en Kiran (die druk in gesprek zijn) aan sjok. We lunchen nog ergens en hebben daarna zelf nog wat tijd om door Bhaktapur te lopen. Die avond gaan we alleen met Krishna uit eten om de laatste dingen van het vrijwilligerswerk te kunnen bespreken. Als we terug komen is Shanti er al met haar zus, samen met hen gaan we naar hun huis waar we de komende weken kunnen verblijven. Aangezien ons van te voren werd verteld dat je in een soort van schuur kan komen te slapen had ik er niet veel van verwacht. Maar dorith en ik krijgen een best mooie kamer gewoon in huis dus tot nu toe valt mij dat reuze mee.
-
03 December 2014 - 22:47
Jan Jacobs:
Hallo Iris,
Wat fijn om weer wat van je te lezen. Ik vind, nu de 3 1/2 maand bijna om zijn, dat deze tijd wel heel erg snel om is gegaan. Ondanks dat merk ik dat ik je heb gemist en ernaar uitkijk om je weer te zien. Ik hoop nog wat te kunnen lezen over jouw werkervaringen in het kindertehuis.
Je schrijft heel mooi en ik krijg een bijna beeldend verslag van hoe jij achter Dorith en die Nepalese jongen aansjokt. Typisch Iris denk ik dan.
Hier gaat alles zijn gangetje. De winter is ingetreden en het is barkoud.
Liefs Jan -
06 December 2014 - 18:09
Loes:
Hey Iris,
Wat een reis zeg ;). Ik ben heel benieuwd of je het Nepaleens inmiddels een beetje beheerst. Hopelijk heb je het naar je zin daar! Ik kan niet wachten om je weer te zien :). Tot over een week.
Geniet er nog maar lekker van!
Heel veel liefs,
Loes -
09 December 2014 - 01:03
Mieke:
Ha Iris,
Ik zou dat ook hebben met zo veel indrukken. Dat het soms even genoeg is om gewoon maar ergens te zijn en het rustig in jezelf op te nemen. Dat doe je goed. Lekker jezelf zijn.
Ik denk dat je het met je werk waarschijnlijk druk hebt gehad.
Ik hoor er thuis graag meer over.
Voor nu nog fijne vakantie en een goede reis.
liefs Mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley