De regenachtige stranden

Als we in sihanoukville aankomen vertrekken al snel richting het strand met ons boekje om nog even van het middag zonnetje te kunnen genieten. We worden aangesproken door 2 mannen over een feest die avond. De mannen hebben een onwijs schattig jongetje bij die ons de flyers overhandigd. We praten nog kort met ze waarna ze verdwijnen. We eten bij een heerlijk Mexicaans restaurant. Toch fijn dat ondanks we in Azië zijn zo gevarieerd kunnen eten. We gaan daarna wat drinken bij de big easy. Even later komen de 2 zelfde mannen als van het strand naar ons toe en laten vol trots de kamers zien die bij de tent horen. Ze bieden ons daarna een drankje aan die we met korting krijgen. Al snel krijg ik door dat zij zelf de hele boel hier hebben opgezet. Ik heb diep respect voor ze, maar zal het zelf toch niet gauw na doen. Al moet ik wel eerlijk toe geven dat de cultuur in Cambodja mij ook wel trekt. Na een paar drankjes besluiten we naar andere kroeg te gaan om te dansen. Het bar personeel en de eigenaren ervan zeggen later ook te komen. Het is niet een heel groot feest op het strand maar er hangt toch een gemoedelijke en fijne sfeer.

Met een aardige kater sta ik die ochtend op terwijl Dorith nog rustig ligt te slapen. Loop kort stukje naar het strand terwijl de zon heerlijk schijnt. Als we onze bikini aan hebben voor een lekker luier dagje op het strand begint het opeens flink te regenen. We wachten tot het wat minder is geworden. We lopen naar het strand en gaan in een strandtent zitten met heerlijke luier stoelen. Hier lezen we de hele dag en doen verder niet zoveel meer.

Als we wakker worden regent het nog. Als we een half uur zitten te wachten op de bus voor de toer blijkt het dat de toer niet door gaat. Het is te slecht weer. Voor het eerst dat de regenponcho goed van pas komt. Als we richting de kade lopen voor de boot richting koh rong moeten we door een soort van waterstroom lopen, zo vol staan de straten. Aangezien we gewaarschuwd waren voor geen ruige tocht hadden we voor de zekerheid maar een zeeziek tabletje genomen. De hele tocht zijn we heel suf geweest en hebben we voornamelijk geslapen. Als we op koh rong aankomen komt er een hippie op ons af voor een kamer en we besluiten maar even mee te lopen. Hij weet al veel kleine dingen over het eiland te vertellen. De rest van de dag vallen Dorith en ik allebei in een coma.

Uitgerust worden we wakker. Het weer is alweer beter dan de dagen ervoor, maar de tropische buien zijn er nog. We beginnen met een boekje lezen. Als het wat bij is getrokken gaan we een wandeling maken over het strand en door een soort van jungle. We maken wandeling over de prachtige onbewoonde witte stranden. Als op gegeven moment tegen de eind van de middag loopt en er een zwarte lucht aankomt besluiten we terug te lopen. Als we alweer bijna terug zijn gaat het helemaal los. Die avond gaan we eten bij het standje die de hippie eigenaar ons had gewezen. Later die avond gaan we bij een tent wat drinken en kaart spelletjes spelen met een paar Deense jongens.

Na weer heerlijk uitgeslapen te hebben nemen we het heerlijke ontbijt: Stokbrood met pindakaas en nutella. We gaan met de camera terug naar het plekje waar we dag ervoor waren geweest. Het water staat vandaag hoger waardoor er minder van het witte strand overblijft. Maar het blijft nog steeds een mooi plaatje. We houden hier een kleine fotoshoot. Als eenmaal terug weer door het plaatsje lopen, komt een jongen van een kroeg (die heel veel weg heeft van jack sperrow) ons onder de fluoriserende verfpoeder smeren. Dit als promotie voor de fullmoon party van die avond. Na de lunch lopen we nog even verder. Ik probeer de verf er in de zee af te spoelen. Als ik dorith op haar woord moet geloven lukte dat dus niet echt en werd ik er volgens haar alleen maar een oempa loempa van. Die avond gaan we weer in dezelfde tent als de avond ervoor wat drinken. Daar zit een grote groep jongens spelletjes te spelen en vragen ons of we mee willen doen. De groep bestaat uit mensen uit verschillende landen en we leren een hoop nieuwe drinkspelletjes waarvan we de naam niet meer weten. Als we genoeg hebben van de hele tijd alcohol spelen dorith en ik stiekem vals. We gieten een leeg cocktail glas vol met water en als mensen erom vragen zeggen we dat het wodka sprite is. Daarna begint met de hele tent het bierpong toernooi. Zoals verwacht komen Dorith en ik (ook wel de dutchies) de eerste ronde niet eens door. Al doen we het beter dan verwacht. Na paar spellen gezien te hebben begint het te vervelen en gaan we met een paar alvast door naar de volgende kroeg. Bij de bar van Jack Sparrow aangekomen kunnen we lekker dansen. Op gegeven moment ben ik Dorith uit het oog verloren. Maar die komt vanzelf wel terug. Ik zag haar al wel flirten met een leuke Nederlandse jongen. En aangezien ik leuk gezelschap heb van paar Engelse jongen, duitse en Amerikaanse meid vermaak ik me wel. Ik kom ook nog de Frans man tegen van de wandeling van de dag ervoor. Hij verteld over het zwemmen tussen de plankton, dat je vandaag niet heel goed ziet. Maar toch wil ik vandaag gaan zwemmen want de volgende dag reizen wij alweer verder. Ik heb een lang gesprek met Engelse jongen, waarmee ik meningsverschil heb. Hij denk dat het niet werkt dat ik een vriend heb terwijl ik reis. Een knappe meid als ik krijg te veel verleiding en dat gaat sowieso mis.. Ik ga hem mooi eens laten zien hoe goed ik al die verleidingen kan weerstaan. Hij weet natuurlijk ook niet dat ik gewoon een hele leuke vriend heb in Nederland;). Als dorith na het zwemmen nog niet terug is ga ik haar zoeken om haar vervolgens al in onze kamer aan te treffen.

De volgende ochtend blijkt dorith nogal wat verloren te zijn die avond. Maar aangezien het voor haar 1 groot zwart gat is, is het onbegonnen zaak om na te gaan waar alles kan zien. Het is prachtig weer waar we nog even van kunnen genieten (aangezien onze boot pas om 4 uur gaat). We trekken onze bikini aan en gaan wat verkoeling bij de zee zoeken. Rond half 2 gaan we richting guesthouse om alle spullen nog bij elkaar te rapen. Rond 2 uur checken we uit en zoeken een terrasje dichtbij de pier waar we met al onze troep gaan zitten. Eén van de vervelende honden vind het heerlijk om bij mijn voeten te liggen. Ik weet niet wat dieren met mij hebben, maar ze vinden het blijkbaar leuk om bij mij te komen liggen. Helaas is de liefde totaal niet wederzijds. Ik skype nog even met Martijn en hij verteld mij dat ik met zijn familie mee mag op wintersport. Ik moet maar hard opzoek naar een sponsors die Iris de winter in wil helpen.