Gili, Komodo en Flores eilanden= Zonnen, snorkelen
Blijf op de hoogte en volg Iris
04 Oktober 2014 | Indonesië, Komodo
We boeken die ochtend de Komodotrip. En ik ben belachelijk lang met ING aan het skypen. Na enige woordwisselingen kan ze uiteindelijk wel wat geld van mijn spaarrekening naar mijn lopende rekening overschrijven en ben ik voorlopig uit de brand geholpen. Die middag blijven we de hele dag op het strand waar we voornamelijk zonnen, zwemmen en lezen. De avond gaan we naar de nachtmarkt waar allemaal foodstands staan. We eten er allerlei verschillende (aziatische)hapjes.
’S ochtends vertrekken we in een overvol houtenbootje richting Lombok. Op lombok aangekomen mogen we in een restaurantje/ hostel nog even wachten. Ik probeer mijn foto’s bij mijn verhalen te uploaden op facebook en waarbenjij.nu maar wordt alweer snel geconfronteerd met het extreem trage internet. Dan is het zover, we vertrekken voor 4 dagen op de boot. Het slaapdek dat zich boven de cabine bevindt stelt niet veel voor. Het dek ligt bezaaid met soort van kussen van tuinstoelen. Daarna klimmen we naar beneden en spreekt met verschillende mensen. De eerste maaltijd op de boot valt me reuze mee en vind ik zelfs wel uitgebreid. Die avond gaan we met een groep een kaartspelletjes doen. We leren een nieuw leuk kaartspel: ‘shithead’.
Ik wordt uitgeslapen wakker en vind ik dat ik aardig heb geslapen voor op een boot. Na het ontbijtje kunnen we gaan snorkelen. Dit is wel heerlijk verfrissend wakker worden alleen echt veel is er niet te zien. Later op de dag, na de lunch, stoppen we om weer te snorkelen en naar een waterval te gaan. We kunnen langs de waterval helemaal omhoog klimmen. Onderweg ga ik natuurlijk nog eens flink hard onderuit op een steen waar ik een mooie blauwe plek aan over houdt. Boven in is ook een soort van pool waar we even in gaan om er vervolgens ook weer snel uit te gaan aangezien het water zo koud is. Aan het eind van de dag stoppen we nog een keer om te snorkelen. Het is echt de mooiste plek waar ik ooit gesnorkeld heb. Je kunt echt heel veel verschillende soorten kleurrijke vissen en koraal zien. Die avond voel ik me helemaal niet goed. Voor het eerst dat ik zeeziek ben. Het avond eten krijg ik niet weg en blijf de rest van de avond maar plat in mijn bed liggen.
De volgende ochtend voel ik me gelukkig weer prima. De eerste stop is op een prachtig strand. Het zand is er zandkleurig met roze en wordt daarom ook pink beach genoemd. Het snorkelen is hier minder maar het verlaten idyllische eiland maakt weer een hoop goed. Na kort op het strand te hebben gezond stoppen we nog een paar keer om te snorkelen. Één keer kregen we voortdurend prikken van kwallen zonder dat je ergens een kwal kon zien. Ze waren blijkbaar zo klein. Eind van de middag komen we op het komodo eiland aan om de Komodo dragon te kunnen zien. De Komodo dragon is veel kleiner en minder angstaanjagend dag ik had verwacht. Ze komen zelfs een beetje sloom op me over, maar dat is waarschijnlijk juist ook het gevaarlijke. Die avond gaat de hele avond de muziek aan en spelen we nog wat kaartspelletjes.
Afgelopen nacht heb ik heel slecht geslapen en het enige waarna ik verlang is een fatsoenlijk matras. Maar gelukkig krijg ik die vanavond ook. Onderhand ben ik ook wel klaar met alle mensen op de boot. Allemaal haantje de voorste. Ik en dorith hebben allebei niet echt een klik met de mensen terwijl we dat allebei niet snel hebben. Dus we zijn blij om straks weer onze eigen gang te kunnen gaan. Eerst komen we op een ander eiland aan waar de komodo dragon nog bestaat. Hier zien we nog meer Komodo dragons, Buffalo’s en apen. Rond een uurtje of 3 in de middag komen we in Labuan Bajo aan, een prachtig vissersplaatsje. We zoeken snel een hostel op met heerlijke bedden. Onderweg heeft dorith een italiaan restaurantje gezien waar we naar toe gaan om te lunchen. Een lunch die eindelijk niet meer bestaat uit mie en rijst. Ik ontdek een plektje op mijn bosrtkas dat volgens Dorith door badbugs komt. Vervolgens hebben we allebei de hele nacht jeuk.
Na het ontbijt gaan we in het stadje opzoek naar een wasserette. Maar omdat het zondag is hebben ze nergens water. Daarna gaan we opzoek naar transport voor richting een strandje. De meeste zeggen dat we ons het beste achterop een scooter kunnen stappen en dat die ons dan ergens afzetten. Als ik aangeef dat ik het niet fijn vind om zonder helm achterop een scooter te zitten, proberen ze mij gerust te stellen met dat het zondag is en dat er niet veel gecontroleerd wordt op het dragen van een helm. Ze begrijpen blijkbaar niet dat het mij vooral om veiligheid gaat. Het is hartstikke druk met de lokale bevolking op het strand. Het heeft iets leuks, maar eerlijk gezegd heb ik daar vandaag geen zin in. Het voordurend aangestaard worden werkt vandaag gewoon op mijn zenuwen. Het irriteert me dat ze ook niet een beetje stiekem proberen te kijken. Nee met mond half open staren ze je gewoon letterlijk aan. We besluiten daarom om naar een uiteinde van het strand te lopen. Het is echt vervelend om te zien hoe de lokale bevolking met de prachtige natuur hier omgaat. Het strand ligt vol met afval en ook in de zee ligt allemaal troep. Als we bij het uiteinde een hotel met zwembad zien besluiten we dat toch maar te verkiezen boven het strand. Eenmaal zwemmend in het zwembad kan ik weer helemaal genieten van de omgeving. Het is echt een idyllisch plaatje. De strandstoelen, het strand, de azuurblauwe zee en alle prachtige schepen. Sommige schepen doen me denken aan van die oude piraten schepen, zoals je ze in films ook altijd ziet. Vandaag laat ik alles van de afgelopen dagen nog eens rustig bezinken. Ik verklaar mezelf weer voor gek van wat ik allemaal achter heb gelaten. Maar ik waardeer ook wat ik allemaal heb. Ik besef hoe erg is thuis soms mis. Maar door alle ervaringen en indrukken besef ik dat niet altijd. En ik zeg mezelf weer dat ik niet te veel bezig mag zijn met missen, anders had ik net zo goed thuis kunnen blijven. Maar missen heeft eigenlijk ook wel iets moois, je beseft wat je allemaal hebt. Dat maakt me trots en laat me op één of andere manier er ook van genieten.
-
07 Oktober 2014 - 20:48
Jan Jacobs:
Hoi Iris en Dorith,
Jullie zijn al weer een eind verder mag ik aannemen en ik mag alweer snel een volgende verhaal lezen. Ik lees met veel plezier en moet wel eens gniffelen Iris. Ik zie je weer zoals je lekker geïrriteerd kunt zijn. Het valt ook niet mee om je te verhouden in deze heksenketel als bijna enige blanken tussen al die kleine pinda's.
Ik hoop dat jullie kunnen genieten want ik lees ook wel een aaneenschakeling van bijzondere gebeurtenissen. Je bent in een andere cultuur. Privacy is daar nog geen gemeengoed, dus aanstaren, aanklampen, bemoeien etc.... Het hoort er daar gewoon bij.
Geniet maar hou ze natuurlijk op gepaste afstand.
Liefs Jan -
21 Oktober 2014 - 20:43
Jan Jacobs:
Hoi Iris.
Ik zie maar geen volgend reisverslag. Ik zit te popelen van ongeduld. Kun je eens wat verdere verslaglegging neerschrijven. Hier is de herfst echt goed ingevallen. We hebben vandaag storm gehad. Vreselijke hoosbuien en aan de kust hoge golven. In Nijmegen viel het gelukkig wel mee. Ik ben zaterdag naar Loes geweest, die was aan het paardrijden. Laura is druk met haar studie en had geen tijd. Ze zit wel in een koor en moet met Glow, dat het lichtfestival in Eindhoven optreden. daar ga ik heen. Zoals gezegd, het feest van opa en oma was geslaagd. Heel jammer dat jij er niet bij kon zijn. We hebben prachtige foto's van Nina gehad. Ik hoop dat jij ze ook hebt kunnen openen. Ik heb de link naar je doorgestuurd.
Ik hoop dat je het goed hebt daar en geniet van jouw laatste week vakantie. Je gaat binnenkort naar Nepal als ik het goed heb. Ik hoop dat het je heel goed gaat daar. Ik hoop snel van je te horen. Zullen we zaterdag a.s. skypen?
Liefs Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley